Z dystansem spoglądam na minione dni
Przez pazury przepłynął piasek mych dni.
Nadszedł już czas by na progu gdzieś siąść
Mostem wspomnień dwa brzegi spiąć
Futro me blade, w kościach tkwi ból
Ciężko jest wskoczyć ciężko zejść w dół
Powieki zmęczone złożyć już czas
Na wygodnych poduchach gdzie kominka blask.
Ostatni raz spojrzeć na słońca wschód
Ostatni raz kolan otulić chłód
Ostatnim oddechem pożegnać mijany czas
I ruszyć w drogę gdzie łąki bezkresny szmat ...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz