Nie

Telefon coraz częściej, dni całe przesypia.

Nie zmącone wibracją, ani cichą muzyką

Nie błyszczy swym okiem, jasnej radości

Nie mruga już dioda czerwienią bliskości.

Nie mówisz wesoło, jak rano się wstało

Nie powiesz po prostu jak dniem się czekało

Nie słyszę tęsknoty w Twym cichym głosie

Nie czuje że jesteś splątana z mym losem.

Nie ma Twych dłoni, mgłą podszytych

Nie tańczą spojrzenia oczy szczęśliwych

Nie szepczesz tajemnic głęboko skrywanych
Tym głosem cichym, namiętnym jak całowanie.

Jaś

Poznałem dziewczynę, co lśni niczym kwiat

Ust jej gorących poznałem smak

Co oczarował, co powiódł mnie w świat

A Ona skrywała Jasia głęboko tak.

Do tańca powiodłem, kroków zadałem rytm

Dziewczyną zakręciłem, by objąć ją w pół

W oczy spojrzałem, ust poczułem smak

A z Nią już tańczył ukryty Jasia smak.

Gdzieś na jeziorach przepiękny był zmierzch

Siedzieliśmy wpatrzeni w błękitów grę

Już słowa miały nieść ważną treść

Lecz nagle w Niej - Jaś odezwał się.

Na rozdrożu stanąłem gdzie kierunków pięć

Wierząc że Ona poprowadzi mnie

Wtedy w oddali posłyszałem dźwięk

Jak Jaś z lodem w szklance pławi się.

Dziś twardo mijam. mroczne swe dni

Przez zaciśnięte me usta łykam drogi pył

I tylko wieczorem, gdy nie widzi nikt

Jaś mój przyjaciel w szklance liczy łzy.

Za latem tęsknota

Ten złocisty piasek

Delikatnie ustami 

Zdejmować będę

Idąc w zawody 

Z kroplami wody

Kto pierwszy 

Zagłębienie znajdzie.

Szkliste oczy

z rozkoszy ze

słońcem podążą

Co znajdą, odkryją 

jakie zmysły nasycą 

Aż za wieczoru

Purpurą się skryją.

Dotknij

Dotknij'

Moich dłoni

Twardych naznaczonych

Gdzie linie życia, blizny przecinają

Gdzie subtelność z siła się spotyka

Dotknij szorstkości.

Dotknij

Mojej twarzy

Bruzdami czasu głęboko znaczonej

To słońcem, to mrozem, to łzą smaganej

Usta od śmiechu zmarszczkami pocięte

Oczy co niejedno już widziały piękno.

Dotknij 

Mego ciała

Do ziemi ciężarem lat pochylonego

Nie tak jak niegdyś już sprężystego

Krok już wolniejszy choć pewny jak dawniej

Idąc po bruku na pewne spotkanie.

Na kamieniu 63

Gdzie fale spienione

Zakrywają oczy mew

Aby nie widziały 

Jak w ciałach naszych 

Budzi się zew