Góra

W cieniu góry na wyżynie

Stadko kotów sobie żyje

Mają tam podwórko całe

Na podwórku zaś landarę

Choć landara ta już przecie

Nie powiezie ich po świecie

Lecz gdy chłodem tam powieje

Lub deszczykiem futro zrosi

Stadko kotów w tej landarze

Ciepły kącik sobie mości 

Lecz na progu srogiej zimy

My do kotów tych lecimy

I  landarę w ciepły domek

 Zaraz im tam przerobimy

Teraz ku uciechom wszelkim

Mają własny, choć niewielki

Domek ciepły i wygodny

Nie za piękny i niemodny

Ale taki co już zawsze

i nakarmi

i otuli.

Jesień

Gdzie mnie ciągniesz Nostalgio?

W stronę Jesieni?

Dni krótkich i szarych?

Myśli smutnych i łzawych?

A jeszcze tak niedawno

słońcem otuleni

szczęśliwi tylko sobą

nie myśleliśmy o jesieni.

Gdzie mnie ciągniesz Nostalgio?

W smudze kropli na szybie

oczy patrzą w noc ciemną

i nie widzą czerwieni.

A nim się obejrzysz

nim pozbierasz swoje kroki

zima zetnie uczucia

i nadejdzie sen błogi.

I pomyślisz

wtedy

ciepło

o

Jesieni.

Cisza

Cisza zapadła

spoczęła słuchawka

martwa swą ciszą 

jak zbędna zabawka.

Cisza zapadła

choć pobrzmiewa w przestrzeni

echo słów ostatnich

co przygniotły do ziemi.

Cisza zapadła

słychać szum kropli na szybie

obraz wspomnień zmywany

ku jesieni płynie.

Cisza zapadła

i zatrzasnęła wieko

a szum piasku w klepsydrze

mówi czy jeszcze daleko.

Polana

Na polanie w mroku ciszy

świecą oczy zadumane

co się stało? co przywiodło 

że poszedłeś w lasu głębię

Pod sklepieniem gwiazd srebrzystych

tam gdzie milkną dnia hałasy

spotkasz siebie bez Twej maski

taki cichy, goły, słaby

I zadumasz się nad sobą

wspomnisz wszystkie swoje kroki

i pokręcisz smętnie głową

gdy wchodziłeś na złe drogi.

Znajdzie wtedy Cię zaduma

mocno wejrzy w Twoje oczy

i zamruczy ze świerszczami

dumkę smutną na Twej duszy

Rano w rosie traw dziewiczych

ślady cztery odciśnięte

poprowadzą gdzie dzień nowy
drogi nowe bardzo kręte.