Polana

Na polanie w mroku ciszy

świecą oczy zadumane

co się stało? co przywiodło 

że poszedłeś w lasu głębię

Pod sklepieniem gwiazd srebrzystych

tam gdzie milkną dnia hałasy

spotkasz siebie bez Twej maski

taki cichy, goły, słaby

I zadumasz się nad sobą

wspomnisz wszystkie swoje kroki

i pokręcisz smętnie głową

gdy wchodziłeś na złe drogi.

Znajdzie wtedy Cię zaduma

mocno wejrzy w Twoje oczy

i zamruczy ze świerszczami

dumkę smutną na Twej duszy

Rano w rosie traw dziewiczych

ślady cztery odciśnięte

poprowadzą gdzie dzień nowy
drogi nowe bardzo kręte.