Chłodne przyjęcie

Dostojnie kroczyłem przez kobierzec dość szorstki.

Powoli, spokojnie, odważny, beztroski

Delikatnie cofnęłaś się na powitanie

Ja wszedłem bez wahania - no cóż mi się stanie?

Delikatnie pieszcząc moje nagie ciało

Od dołu do góry wzięłaś  mnie we władanie

Cały rozgrzany głębiej wszedłem w Ciebie

Aż poczułem że cały sztywny, drętwieję

Ożeż ty, orzeszku! - zakrzyknęło ciało

Wyskakując na piasek, sine jeszcze drgało

To ja do Ciebie przez pół jadę Polski

A Tyś mnie witasz chłodem iście morskim.

Żabki

Zawieszeni gdzieś po drodze
gdzieś nad ziemią
a pod niebem

Kolorowo tak czekamy
kiedy zapiąć się znów
damy .....

Jeszcze

Jeszcze w to wierzę
Że kiedyś uwierzę
Że może tak być ...

Poranek gdy wstanie
to wspólne śniadanie
i dotyk Twych rąk....


I spacer po trawie
i takie gadanie
co ginie wśród traw....


I rzeki spojrzenie
błękitne muśniecie
w oczach Twych blask....


Jeszce Cię dotknąć
swoim spojrzeniem
myślą radosną ...


Muszę uwierzyć
że kiedyś chcę wierzyć

Że nie będzie to snem....