Kręgi

Jedna chwila. Jedno słowo

Jeden gest. Jedno spojrzenie

Odbijają się kręgiem na rzece

naszego życia.

Te kręgi na wodzie

choć takie same

to zawsze są inne

siłą rzeki życia

w ruch wprawiane.

A kiedy we dwoje

na brzegu staniemy
 uczuciem głębokim

 mocno spleceni

to wtedy się zdarzy

cud jednej chwili

że jeden krąg utworzą 

w biegu dwie rzeki.

Na kamieniu 49

Ta chwila przed wschodem

Kiedy światło i cienie

Budzą rozsądek

Usypiają  marzenie.

Krawędź 1

Szklanka denkiem o stół stuka

w środku fala się przelewa

 płyn co mąci moje oczy

dziś swą mocą mnie zaskoczy.

Dzień do dnia tak podobny

kolor drinków tylko zmienia

czy różowy, czy zielony

kiedy wejdę w strefę cienia.

Z każdą kroplą o krok dalej

raz czas goni, raz ucieka

Raz go ścisnę w swojej dłoni

Raz On mocno mi dokopie.

Tyle znaczeń nic nie znaczy

Tyle gestów wiatr porywa
Tyle uczuć już nie grzeje
Tyle osób znika w dali.

Szklanka na stół przewrócona
Traci moc oparów swoich
Wiotka ręka zagubiona
Umysł sięga cichej głębi.

Dotyk

Na mych dłoniach czujesz lata

mówią swą historię cichą 

spracowaną i niemiłą 

Brudną, ciężką, nawet brzydką 

Naznaczoną kalendarzem

blizn jak daty zapisanych

Twarde dłonie, popękane

po co światu o nich mówić.

Jedna chwila, w jednym czasie

jeden krótki dotyk szczęścia 

A ja czuję że me dłonie

Twardą mają delikatność,
Gdy muśnięciem Cię dotykam
czujesz każdą chropowatość,
obejmując Twoje ciało
moje blizny skórę palą
co pobudza twoje zmysły
I nie chowam już swych dłoni.

A na co dzień
jak co rano

w kieszeń chowam
swoje dłonie
idąc sprostać
dziś wyzwaniom
zawsze wierzę
w swoje dłonie

Ciem

Siedzę przy ogniu

wpatrzony w jego głębię

Dlaczego zapłoną

czy głęboko sięgnie we mnie.

Płomienie wysoko

oświetlając cienie

A Cienie tańczą

jak na arenie.

W źrenicach złowroga 

poświata czerwona   

  złotą iskrą rozświetlona.

Ale tylko na moment

bo droga daleka

Iskra błyśnie i pomknie drogą do nieba.

Żar powoli drąży do głębi

Głębi co w koło wszystko ziębi

powoli przenika 

grzeje stare kości 

i kruszy się lodowa

powłoka z nicości.

Powoli powstaję

niczym zmartwychwstały 

w ogniu gorącym 

cały skąpany

prostuję skrzydła

marząc o tym locie.

 Euforią przepełniony 

lecę po spirali

a ogień coraz mocniej

  do siebie mnie wabi.

I błysnę jak ta Iskra

I w czyimś zalśnię oku

I pomknę do nieba 

Bo droga to daleka

Na kamieniu 50

Różowe, Czerwone

Jakie ma to znaczenie

Kiedy zwycięża 

Wewnątrz pragnienie.

Nocy noc

Gdy pod powieki

piasek dnia się sączy

ziarno za ziarnem

drapie zmęczone oczy.

Tańczą gwiazdy

planety i nocy otchłanie

wszystko, co zapragniesz

od razu się stanie.

Nocne marzenia

dają chwilę ukojenia

czerwone zamykasz

oczy załzawione.

Dłonie twarde

dotykają spocone, 

choć wyimaginowane

to takie stęsknione.

W łuk się wygina

gęsią skórką pokrywa

kropla słodyczy w kąciku spływa

oby ta chwila się nie skończyła.