Pod powiekami

Spod zamkniętych powiek widzę

Nagą krągłość Twego ciała

Rozmazaną bez konturów

Pamięć figle mi tu płata.

Dłonie błądzą tak bezwiednie

Niczym myśli tak spragnione
A przed wzrokiem są ukryte
Ciszą powiek opuszczonych

Tak bezwiednie biegną myśli

Coraz głębiej w noc gorącą

Choć Cię nie ma, to tu jesteś

Choć nie mogę, to Cię biorę.