Bułka z historią

Dzień jakich wiele

Porankiem zaczęty

Kubkiem kakao

Albo może mięty

Na talerzyku rozpostarta

Osełka masełka

I bułka z historią

Długą już, czerstwa

W progu staje kobieta urodziwa

Ta twarz choć widać czas

Co budzi wspomnienia

Usta uśmiechem rozchylone

Tylko te oczy tak niezmienione

Jak ocean zostały niezaspokojone

Powoli siadasz przy pustym stole

Sięgasz po historią pieczywo znaczone

 O cykaniu zapomniał zegar
A serce w piersi zamiera
Gdy patrzysz na gesty znajome
Tych śniadań odległe wspomnienia
Masełkiem smarujesz historię

I pytasz jakby od niechcenia
Co dziś robimy kochany
Przecież jest tyle do zrobienia.