Oczy

W toni jeziora 

kolor zaklęty 

fale jak myśli 

niepokój wzbudzają 

toni tej głębie 

myśli zdradzają. 

Od wiatru zmarszczki

umysł wabią.

Gdy raz spojrzysz 

z wysokiego brzegu 

jest to krok pierwszy 

do ostatniego biegu. 

I choć jeszcze nie czujesz 

jak ta toń głęboka 

zawładnęła już Tobą.

Droga się rozpoczęła

kluczysz po ścieżkach,

unikasz spojrzenia, 

a toń Cię wabi 

szukasz ukojenia. 

I coraz bliższe zataczasz koła 

toń swym chłodem Cię wola. 

Gdy na brzegu staniesz 

piasku ziarna czas odmierzą.

Poczujesz chłód błękitu, 

usłyszysz szepty fal, 

i z rozumiesz swój bezsens bytu.

A toń Cię wabi 

toń ta głęboka 

w kolorze nieba.

Droga wyśniona....