Po 22.00

Poprzez rozkosz mnie prowadzisz

gdzie niepewnie stawiam kroki

chłonąć zapach intymności

co zasłania mocą oczy.

A niewinnie się zaczęło

gdzieś tam w tłumie

błysk Twych oczu

kontur twarzy, włos rozwiany.

I ta chwila w okamgnieniu

wszyscy nadal gdzieś pędzili

my dla siebie "wmurowani"

sami sobą zaskoczeni.

Karminowe i gorące

słodkim szeptem wyszły do mnie

obiecały całą słodycz

całą słodycz mi przelały.

Ten ulotny, nieuchwytny

czar co spowił Twoje ciało

już zawładnął moją wolą

teraz zawsze Go za mało.

Krągłe, pełne niczym owoc

co zwiastuje soku słodycz

a zwieńczone w jednym punkcie

ust zaś prowokując dotyk.

Droga krótka choć daleka
Cienką kreską oznaczona
Oszałamia swą miękkością
wabiąc czarem co tam czeka

Zatopiony w wyobraźni
dnia nie znając ni godziny
chodząc nie śpiąc
śpiąc gdy chodząc

cicho szepcząc
.........
mało.